Vandaag debatteert de Tweede Kamer over vroegpensioenen. In mijn opiniestuk in De Telegraaf benadruk ik dat het snel afgelopen moet zijn met het gesteggel over de vraag welke beroepen ‘zwaar’ zijn. Hierdoor dreigen mensen met zware beroepen straks de dupe te worden. Het moet erover gaan hoe we zware banen lichter maken en dat (meer) werken echt gaat lonen.
Mensen met echt zware beroepen, zoals stratenmakers en bouwvakkers, verdienen altijd de mogelijkheid om eerder met pensioen te gaan. Maar niet iedereen zou zomaar aanspraak moeten kunnen maken op vroegpensioen. Minder fysiek belastende beroepen, zoals kantoorpersoneel en ambtenaren maken er nu ook gebruik van. En dat gaat ten koste van degenen die het echt nodig hebben.
Ook is de eis van vakbonden voor een vierdaagse werkweek met hetzelfde salaris niet realistisch in een tijd waarin personeelstekorten bijna overal merkbaar zijn. We moeten het juist hebben over hoe we werken aantrekkelijker maken en zorgen dat meer mensen gezond hun pensioen kunnen bereiken.
Want wat heeft een 25-jarige bouwvakker aan een vroegpensioenregeling over 40 jaar? Het doel moet zijn dat deze regeling uiteindelijk overbodig wordt voor zware beroepen. We moeten zoeken naar hoe we die beroepen lichter maken, zodat mensen gezond hun pensioen halen, of zorgen dat ze eerder kunnen overstappen naar lichter werk. Tegelijkertijd moeten we ervoor zorgen dat het financieel aantrekkelijker wordt om meer te werken, in plaats van minder.
We hebben iedereen keihard nodig op de werkvloer. Dat is de harde waarheid: We kunnen niet met elkaar onze welvaart behouden als we allemaal minder gaan werken. Dus moeten we gaan kijken hoe we werken aantrekkelijker maken.
